آزاد ارمکی: سیاستزدگی، نبود استقلال و غلبه بروکراسی مشکل بنیادی دانشگاههاست
آزاد ارمکی: سیاستزدگی، نبود استقلال و غلبه بروکراسی مشکل بنیادی دانشگاههاست –
تهران – ایرنا – جامعهشناس و استاد دانشگاه تهران، غلبه نظام بروکراتیک و سیاسی بر نظام دانشگاه، نبود استقلال و سیاستزدگی را سه مشکل بنیادی نظام آموزش عالی دانست و راه برونرفت از این وضعیت را مستقل کردن دانشگاهها عنوان کرد.
تقی آزاد ارمکی در گفتوگو با خبرنگار علمی ایرنا در خصوص مشکلات آموزش عالی با بیان اینکه نظام آموزش عالی مشکل بنیادی پیدا کرده است، افزود: مشکل بنیادین، غلبه نظام بروکراتیک و سیاسی بر نظام دانشگاه است. وی اظهار داشت: در سالهای اخیر، دانشگاههای کشور تیپها و سنخهای متفاوت ندارند و همه شبیه هم و به قول معروف یکدست هستند. البته دانشگاهی مثل صنعتی شریف از این موضوع مستثنی است و آن هم به این دلیل است که به جهان وصل است و افراد با تیپهای خاص وارد دانشگاه میشوند و پس از فارغالتحصیلی تبدیل به نابغه میشوند، هر چند تعدادی از آنها پس از اتمام تحصیل، از کشور مهاجرت میکنند. بیشتر بخوانید: تناسبی بین متخصصان تربیتشده دانشگاهی و ساختار اقتصادی کشور وجود ندارد این استاد دانشگاه تهران دلیل شباهت دانشگاهها را در سیاستگذاریهای موجود دانست و ادامه داد: وزارت علوم، وظیفه تعیین بودجه، پول و برنامه دانشگاهها را دارد و شورای عالی انقلاب فرهنگی سیاست فرهنگی دانشگاهها را ساماندهی میکند و متاسفانه با نگاه واحد، کل دانشگاههای کشور را مدیریت میکنند. همان حساسیتهایی که درباره ساماندهی دانشگاه شهرکرد وجود دارد برای دانشگاه تهران نیز هست و در این نگاه، دانشگاهها کالای اداری هستند. تسلط نظام اداری بر دانشگاهها وی گفت: اِشکال دوم نظام آموزش عالی کشور این است که نظام اداری بر دانشگاهها تسلط دارد و مستقل نیستند. اگر چه دانشگاههای کشور هیات امنا دارند اما این هیاتها کار جدی انجام نمیدهد و در تعیین رئیس، سیاست و حل مشکلات نقشی ندارند. درصد زیادی از استادان دانشگاه نسبت به مسائل جامعه بیتفاوتند و به عبارتی همچون کارمندان دولت کار میکنند، درصد اندکی هم منتقد یا موافق سیاستهای موجود هستند و در این شرایط باید بگوییم این دیگر دانشگاه نیست بلکه یک حوزه سیاسی هستنداین جامعهشناس معتقد است که دانشگاهها مستقل نیستند، زیرا دانشگاه مستقل، در انتخاب استاد، تعیین بودجه و تالیف قوانین مربوطه، اختیار دارد و در نتیجه این اقدامات، دانشگاههای متنوع مبتنی بر نیاز شکل میگیرد و در این صورت دیگر به عنوان مثال، دانشگاه صنعتی شریف، علامه طباطبایی و تهران با هم رقابت میکنند تا بودجه بیشتری دریافت کنند و با تفاوت کارکردهای دانشگاهها سیاستها نیز متفاوت میشود اما هم اکنون همه دانشگاهها مثل هم هستند. سیاستزدگی از مشکلات دانشگاههاست وی سیاستزدگی را از دیگر مشکلات دانشگاهها برشمرد و گفت: دانشگاهها درگیر سهگانگی مخالفان، مدافعان و جمعیت بیاعتنا به سیاست هستند. هم اکنون درصد زیادی از استادان دانشگاه نسبت به مسائل جامعه بیتفاوتند و به عبارتی همچون کارمندان دولت کار میکنند، درصد اندکی هم منتقد یا موافق سیاستهای موجود هستند و در این شرایط باید بگوییم این دیگر دانشگاه نیستند بلکه یک حوزه سیاسی هستند که توزیع منابع میکنند نه اینکه مشکل جامعه را برطرف کنند. آزاد ارمکی تاکید کرد: دانشگاههایی با این ساختار اداری، سیاسی، بودجهای و محتوایی هرگز نمیتوانند مشکلات کشور حل کنند و برای برونرفت از این وضعیت بایستی دانشگاهها مستقل شوند و اهداف ویژه تعریف کنند و در این صورت است که ما دانشجو و استاد نابغه خواهیم داشت.